Yuh Baba

Eskiden Çankırı Büyük Cami’de kılınan cenaze namazından sonra mevta musalladan omuzlara alınarak, defin için Akkız Çalısı güzergâhından Sarı Baba Mezarlığına götürülürdü… Cenaze güzergâhı, bugünkü mezarlık caddesiydi…

Mezarlık caddesi üzerinde 30’lu yıllarda var olan dükkânlardan biri de “kimine göre, zırdeli, kimine göre yarı deli, kimine göre de sırlı bir adam olan” kunduracı idi…

“Yuh Baba” olarak Çankırı’da nam salan kunduracı, mezarlık güzergâhındaki dükkânının önünden cenaze geçerken çıkıp, “Yuh senin ervahınaaaa!” diye nida edermiş… Bazen de cenazenin etrafında çocuklar gibi döneleyip, sevinçle oynarmış… Bu durum mevtanın kabir hali güzel olursa sevinçten oynadığına, eğer tersi ise kızgınlıktan bağırdığına işaretmiş.

Bir gün kunduracının karşısındaki bakkal rahmetli olmuş… Bakkalın cenazesi diğer cenazeler gibi kunduracının dükkânının önünden geçerken dışarı fırlayan Yuh Baba, “Yuh senin ervahınaaa…” diye ona da saydırmış… Bu duruma hem çok kızan, hem de çok içerleyen bakkalın oğlu yine de ses etmemiş komşuluk hatırına… Etmemiş ama o günü de bir kenara yazmış.

Gün gelmiş, Yuh Baba namıyla bilinen ayakkabıcı da Hakkın rahmetine kavuşmuş…
Büyük Camiden kaldırılan cenaze tam dükkânının önünden geçerken, komşu bakkalın oğlu cenazenin önüne geçerek “Yuh senin ervahınaaa…” diye avazı çıktığı kadar bağırmış ki; tabutun kapağı fırlayıp yere düşerken; Yuh Baba: "Eğer ben de baban gibi gidiyorsam, benim de ervahıma, yuh olsun!" diye karşılık verip geri yatmış tabutuna...

Cenazeyi taşıyanlar korku ve şaşkınla çil yavrusu gibi dağılmış…

Yuh Baba’nın sırrı aşikâr olunca, tekrar toplanan cemaat, cenazeyi Akkız Çalısının karşısındaki dükkânının köşesine defnetmiş, daha sonraları mezarın önüne bir de çeşme yaptırılmış.

Yuh Baba’ya bu hafta yaptığım ziyarette mezarının yenilenmiş olduğunu gördüm sevindim ama maalesef çeşmesi artık akmıyor…


Ervah / ervâh / ارواح / اَرْوَاحْ (Tekili: Ruh) Ruhlar. Canlar.

Yayın hakkı saklıdır.