Kimi zaman kızdığımız kimi zaman sevdiğimiz Çankırı ekonomisinin can damarı ve olmazsa olmazı öğrencilerin şehre vedası güldürürken düşündürüyor.
Şehre ilk geldiği günü anlatan Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi bölümünden mezun olan Muhammed Uslu, “ Güzeliyle çirkiniyle, iyisiyle kötüsüyle hayatıma bir çok kazanım kattığım bu küçük ama şirin ile ilk geldiğim gece bavulumun üstüne oturup yeni aydınlanmaya başlayan Çankırı semalarına kafamı kaldırdım ve dedim ki ‘ Allah’ım ben nereye geldim.’ İz bilmem yol bilmem bu şehirde tek başıma ne yaparım. Tam yarım saat eski otogarda oturup bunu düşündüm ve sonra ayağa kalktım, Allah yürü ya kulum der ve ben yürürüm diye düşündüm. Şimdi ise yıllar su gibi geçti ve ben bir çok güzel dostluklar kurduğum, Anadolu'nun bu şirin ilinden buruk bir şekilde ayrılıyorum” dedi.
Yine sosyal paylaşım sitesinden arkadaşlarına veda eden Büşra P, ”Çankırı; modifiyeli mor, pembe, yeşil şahinlerini, her sokağının yunusa çıkmasını, 65 kişilik otobüse 150 kişi sığdırıp ‘dayısının ortada boşluk var ilerleyin’ diyen şoförlerini, pazarlık payı bile bırakmayan esnaflarını çok özleyeceğim” diyerek şehre veda etti.